De reis en de eerste paar dagen in West Palm Beach

Eindelijk was het dan zover, zondag 27 juli 2014. De dag dat ik samen met Amber en Alessi naar Amerika vloog.

Om 10.00u hadden we afgesproken op Schiphol. Eerst maar is beginnen om in de lange rij te gaan staan voor het inchecken. Bij de incheckbalie zat een lieve vrouw. Wij helemaal vol met spanning of we niet teveel kilo bij hadden. Eerst ging Ales. YES! De eerste koffer die goed was. Daarna ging Am en ja hoor.. teveel kilo. Dat werd spullen eruit halen. Zelf had ik minder kilo dan toegestaan dus kon Am mooi haar spullen bij mij erin doen. Dat dachten we.. maar nee ik kreeg me koffer niet open.. De stress liep hoog op maar niks aan te doen dus liepen we terug naar de lieve vrouw om onze koffers te geven. YEAH het eerste gedeelte zat erop!!

Na het inchecken was het tijd om afscheid te nemen. Op het begin ging het wel maar toen besefte ik me dat ik na 19 jaar lekker thuis wonen mijn lieve mama, lieve Steef en familie 10 maanden ging verlaten en voor het eerst op mezelf ging wonen en voor mezelf ging zorgen.
Onze lieve vriendinnen waren ook gekomen. Wat een top meiden!! Zo leuk dat jullie er allemaal waren!
Nou klaar met huilen en op naar het grote avontuur wat we met z’n drieën gaan beleven!!

Door naar de paspoortcontrole, de douane, nog een paar vraagjes beantwoorden en het vliegtuig in. Om 13.05u zou het vliegtuig vertrekken maar dat werd iets later. Het licht viel nog even uit en we moesten nog even wachten tot de andere vliegtuigen waren vertrokken.
WOEHOEE daar gaan we dan.. Met een glimlach van oor tot oor keken we elkaar. Nu ging het echt allemaal beginnen.

Eerst vlogen we op Atlanta. Na ongeveer negen uurtjes vliegen waren we er. Toen begon het allemaal weer overnieuw. Paspoortcontrole, douane, koffer ophalen en weer inleveren.
Nadat we de koffers hadden opgehaald bij de bagageband gebeurde er iets wat ik niet had verwacht.. In het vliegtuig hadden we een formulier gekregen die we op het vliegveld moesten inleveren. Bij het inleveren van dit formulier vertelde de man dat ik naar rechts moest gaan. Am en Ales stonden in de rij naast mij dus zei ik meiden we moeten hier naar rechts. Maar nee.. alleen ik. Wat er toen door me heen ging?? Paniek en heeeel veel zenuwen!! Am en Ales zeiden Talies, rustig aan en we wachten aan het einde van de gang. Daar ging ik dan.. Ik kwam aan en daar stond een man van het vliegveld. ‘’ Hey madam, How are you??’’ Pfff.. gelukkig was de man ontzettend aardig. Ik moest me koffers en tas op een band leggen. Haha, daar ging ik, me zware koffer viel van de band af en struikelde erover heen maar gelukkig hielp de lieve meneer me net op tijd. Aan het einde van de band stonden twee vrouwen, ook hun (Oh nee, zij, hè Steef) waren ook wee ontzettend lief. De ene vrouw vroeg mijn paspoort. Ik zag er kijken en ze probeerde me naam te zeggen, maar het ging er niet goed af. Ze vroeg me of ik het kon zeggen en daarna heeft ze het wel tien keer herhaald en zei uiteindelijk. ‘’ Wauw, your name is so beautiful!!’’ En vroeg hoe me ouders erbij waren gekomen. Daarna kwam de andere vrouw aangelopen en zei dat ze het mooi vond dat ik zo lang was en vroeg hoelang ik precies was. Waarop ik antwoordde I am 1,85 meter. Ze begon over dat ik iets van five feet was, had geen idee waar ze het over had! Later bleek dat ze in Amerika geen meter zeggen maar feet. Na nog tien minuten met de vrouwen te hebben gekletst ging ik weer door. Met weer een glimlach van oor tot oor liep ik richting Am en Ales. Ze waren blij dat ik zo vrolijk was, want ook zij waren zenuwachtig voor mij en dachten als dat maar goed gaat. Zelf was ik ook ontzettend opgelucht dat het zo goed was gegaan. En vroeg me af waarom ik me er zo druk over had gemaakt.

Toen door naar de douane, en ja hoor het was weer zover. Ik had een shirt met glittertjes aan dus het apparaat ging af. Ook me koffer werd er tussen uitgehaald. Huh, dacht ik. Hoe kan dat nou weer? Mijn tas was net gecontroleerd. Maar was vergeten mijn laptop eruit te halen. Super dom want had het daar al vaak met mama over gehad.

Na dit alles gingen we even wat eten, want het vliegtuigeten was natuurlijk niks voor mij, haha. Onze eerste hamburger was een feit! Na het eten liepen we naar onze gate, B9. Daar nog even chillen want hadden voldoende tijd. Een klein uurtje voordat ons vliegtuig naar West Palm Beach vertrok moest Ales nog even naar het toilet. Na 2 minuten was ze alweer terug en vertelde ons dat de gate was veranderd. We moesten naar gate B29. Dus.. hup spullen pakken en snel naar gate B29.
Nog een kleine twee uurtjes en we zijn op onze nieuwe woonplaats voor de komende tien maanden. Deze vlucht zaten we niet naast elkaar, maar dat maakten ons niet zoveel uit. We hadden besloten om te gaan slapen. Het opstijgen heb ik niet meer meegemaakt. Was meteen vertrokken. ZZzzz….
Net iets voor we gingen landen werd ik wakker. Woeehoeee dacht ik. Daar zijn we dan.

Toen we uitstapten waren we ons druk aan het maken hoe we de meneer gingen vinden die ons op kwam halen. Die zorgen waren al snel voorbij. Daar stond hij dan, bij de bagageband hoe we gehoopt hadden met een bordje met onze namen erop! :-)
Koffers pakken en op naar het hotel.
Buiten zagen we al een hele boel auto’s staan, maar één blonk uit! We hadden het erover hoe cool het zou zijn als we in die auto naar het hotel werden gebracht.
En……… Jaaaa dat was de auto van de meneer die ons op kwam halen. Jullie willen niet weten, hoe cool wij ons voelden!
Aangekomen bij het hotel stond er een aardige meneer die ons incheckten. Nog even gezellig gekletst en toen naar onze kamer om lekker te gaan slapen.

Our first day at West Palm Beach
We hadden besloten om de buurt te gaan verkennen. We liepen wat rond en zagen een tankstation. We wilden graag een kaart hebben om te zien hoe en waar we heen gingen lopen. De man bij het tankstation zei ‘’ What a joke’’ en vertelde dat we een taxi moesten nemen. Dus wij terug naar het hotel waar de leuke giechelende receptioniste een taxi voor ons belde. Binnen tien minuten was de taxi er die ons naar City Place bracht.
Heel veel leuke winkeltjes en restaurantjes. We hebben er wat rond gelopen en bij de Starbucks wat gedronken. We hadden hele goede gesprekken en leerden elkaar weer beter kennen. Wat een TOP meiden zijn het!!!

Vervolgens besloten we naar het strand te gaan. Al gauw kwamen we er achter dat ook dit niet te lopen was. Dus belde de taxi weer.
We wilde bij het strand ook een hapje eten en Am & Ales hadden nog geen strandhanddoek en hadden verwacht dat we het daar wel konden halen. Bij het strand aangekomen zagen we alleen maar strand.. We keken elkaar aan en onze blikken verraadden dat we dit alle drie niet hadden verwacht. We besloten aan de taxichauffeur te vragen of hij naar de Walmart wilde rijden. (De grootste supermarkt ever, echt iets voor jou mam :-))

Wij naar binnen, we keken onze ogen uit. We moesten wel snel zijn want de taxi zou wachten. Terug gekomen schrokken we ons kapot en hadden we ook ons eerste leermoment gehad. Dit doen we nooit meer want we moesten veel betalen.

Terug in het hotel gingen we even lekker chillen en zwemmen in het zwembad. Er was één restaurant in de buurt op loop afstand. We besloten daar ons eerste avondje West Palm Beach te gaan vieren. Bij het restaurant kwamen we er achter dat we best laat waren waardoor we snel moesten eten. Mijn snelste etentje ooit, maar het was wel heel lekker.
Na het eten nog even chillen en lekker slapen.

Vamos a la Playa, oh nee Let’s go to the beach!
We hadden de avond daarvoor gehoord dat we naar Singer Beach moesten gaan. Daar waren wel winkeltjes en eettentjes. De receptioniste belde de taxi. We stonden buiten te wachten en daar kwam weer zo’n coole auto aan. En ja hoor, weer voor ons :-)!
De taxi chauffeur is onze nieuwe grote vriend. Hij zette ons af bij Singer Beach en zei dat we maar moesten bellen als we terug wilden. Maar… één ding we mochten niet mee terug als we niet in de zee hadden gezwommen. Nou geloof mij, je wilt niks liever. Het was die dag bloed heet!

Het strand was mooi en de zee was prachtig blauw.
’s Middags gingen we wat eten. Het tentje zat niet direct aan het strand. Het zand was bloed heet. Een hele survivaltocht kan ik jullie vertellen.
Na het eten begon het te regenen, dus besloten een winkeltje in te gaan.

Na het winkelen hebben we onze taxichauffeur weer gebeld die heeft ons vervolgens naar de Walmart gebracht. We hadden het op de heen weg gehad over wijn drinken en dat je hier 21 jaar moet zijn om alcohol te kopen. Hij zei dat als we het niet meekregen hij het voor ons ging halen. We hadden de taxichauffeur verteld wat er die vorige dag was gebeurd met de taxi waarop hij antwoordde dat we lekker rustig aan moesten doen en maar moesten bellen als we klaar waren. Zo gezegd zo gedaan. We hebben lekker rustig aan gedaan. We besloten ’s avonds een ‘’Girls night’’ te houden dus hadden lekker scrub en maskertjes voor gezicht en voeten gehaald.

In het hotel nog even lekker chillen en hadden lekker stokbroden gehaald met lekkere dingen voor erop. Daarna begon onze ‘’ Girls night’’. Onze hotelkamer was omgetoverd tot beautysalon. We hebben een heerlijk avondje gehad met een wijntje!

Relaxing time
We hebben heel de dag lekker aan het zwembad gelegen. Ales had een lekker fruithapje gemaakt die we aan het zwembad hadden opgegeten.
’s Avonds hebben we weer bij het restaurantje gegeten van de eerste avond, maar nu waren we wel op tijd!
De receptionist had ons gezegd dat we als dessert de Double Chocolate coca cola fudge moesten nemen. Een echte aanrader voor vrouwen!!


Zo als jullie lezen gaat het allemaal prima hier en hebben we het onwijs naar ons zin!!!!